Artur Gołębski - Fotografia - Recenzje

Pokazywanie postów oznaczonych etykietą kodak. Pokaż wszystkie posty

Kodak Retinette 1a + Schneider-Kreuznach 50mm

stycznia 30, 2018 19

Kochani dzisiaj przedstawie wam zacny aparat kompaktowy znanej wszystkim marki Kodak

Aparat dostał się w moje ręce przypadkowo,dzięki za czujność Karol! ;-)

Kilka faktów na temat tego aparatu :

Czas produkcji: od października 1959 r. Do lutego 1961 r
Wyprodukowane: Zakresy numerów seryjnych: od 126677 do 130479, od 136165 do 255166
Obiektyw: Schneider-Kreuznach Reomar f: 3,5 / 50mm
Migawka: Vero
Gorąca stopka

Kodak Retinette 1a posiada wbudowany świetny i zarazem ostry obiektyw 50mm o świetle F/3.5 marki Schneider-Kreuznach,jest dosyć mały i poręczny,w sam raz na fotografię uliczną tzw street ale nie tylko.

Dosyć ciekawym dla mnie zaskoczeniem że dźwignia naciągu/przewijania filmu znajduje się u spodu aparatu a nie tak jak u większości na górze,zapewne ma to służyć wygodzie ale jeszcze nie sprawdzałem,bo aparat w czyszczeniu i przeglądzie ale po wielu oględzinach na sucho mogę stwierdzić że wszystko działa jak należy ale czas pokaże.

Aparat jest oczywiście na film małoobrazkowy 35mm ,jeszcze staram się z nim oswoić i nauczyć,ale nie jest skomplikowany myślę że będzie moim ulubieńcem ;-)

Do tego aparatu jeszcze powrócę i ośmielę się wam przedstawić więcej zdjęć samego aparatu ale i fotografii nim wykonanych ;-)

Chwile są ulotne - Zatrzymaj wspomnienia #1

września 10, 2017 8

Żyjemy w trudnych czasach a zarazem w bardzo wygodnych,dawniej fotografie wywoływało się na papier by móc się cieszyć wspomnieniami,by mieć pamiątkę po kimś zresztą popularne było ofiarowanie fotografii na pamiątkę i nie tylko w przypadku zakochanych ale np brat bratu czy siostrze czy rodzice dzieciom i odwrotnie,miało to jakiś niesamowity urok oraz klimat.

Natomiast dziś żyjemy w świecie ogarniętym przez nowe technologie wszędobylskie aparaty najdziwniejszych rozmiarów jakości,dziś aparaty cyfrowe montowane są w zegarkach naręcznych ale nie o tym dzisiaj ;-)

Chciałbym się skupić na firmach,sklepikach które zajmują się zatrzymywaniem a bardziej utrwalaniem ulotnych chwil a mianowicie przeróżnych labów cyfrowych w którym kupimy/zamówimy nie tylko odbitki swoich ulubionych fotografii w najróżniejszych formatach na przeróżnym papierze ale także w nich można zamówić poza odbitkami wiele fotograficznych i nowoczesnych jak na te czasy gadżetów.
Dziś chciałbym opisać jeden z labów który poleciła mi serdeczna koleżanka,a wiem że jak ktoś chwali mi natomiast niekoniecznie będzie się podobał i odwrotnie ;-)
Wiem że jedno zamówienie to za mało by być obiektywnym w ocenie ale minimum 3 zamówienia i więcej i jak zlecenie wykonane jest na wysokim poziomie to nie ma co czekać tylko brać ;-)
A więc dzisiaj opiszę dla was :

Jako wieloletni fotograf Ślubny i nie tylko można sprecyzować najważniejsze cechy przy wyborze labu internetowego :

W Foto4u dostępny jest głównie papier ''KODAK'' matowy oraz błysk
Ciekawostką jest dostępność najróżniejszych rozmiarów formaty fotografii:
9x13
10x15
15x21
30x20
itd

oraz formaty ''Kwadratowe''
15x15
20x20
30x30
40x40
itd

Formaty mogą się różnić jeżeli chodzi o dostępność ale zazwyczaj przez wiele lat współpracy nie zmieniły się ;-)

Sam nie jestem zwolennikiem papieru Kodaka chyba poza ''Jedwabistym''

Uważam że ma na pewno zacne grono fanów dla wyjaśnienia jeżeli sami wykonujemy fotografie które są mocno nasycone lub podbijamy je już w programie graficznym na odbitce kodaka jakby tego koloru mniej taka tylko uwaga;-)

Praktycznie w każdym labie w Polsce dany papier ma te same cechy ale już dobra cena,dosyć szybkie wykonanie i przesyłka to już nie zawsze....

Jak wypada Foto4u?

Kilkakrotnie wywołanie ponad 50 fotografii za każdym razem zajęło niecałe 24H co jest wynikiem niezłym u innych zależy było to 4/5 dni

Należy także wspomnieć jeżeli chodzi o program obsługujący zamówienie czyli przesyłanie fotografii/wybór formatu/papieru itd działa bardzo dobrze,klarownie oraz bez zawieszeń.

Foto4u bardzo pozytywnie mnie zaskoczyło i na pewno nie raz jeszcze do nich wrócę!

Ceny na bardzo dobrym poziomie do tego bardzo szybka dostawa do domu lub do ponad 200 punktów w Polsce jeżeli chcemy zrobić komuś prezent ;-)

Na sam koniec dodam że poza odbitkami wykonamy u nich masę foto gadżetów takich jak:

Foto kalendarze

Koszulki

Podkładki pod myszkę

Puzzle

Foto Obrazy

i wiele innych oczywiście wszystko z naszymi zdjęciami w roli głównej ;-)

Kobieta to nie ''MIĘSO''

października 07, 2016 6

Witajcie..teraz całkiem z innej beczki....mimo że strona jest o fotografii,chciałbym poruszyć ważny temat i tak się składa że rzeczy ważne trzeba pokazywać dosadnie,inaczej odbieramy fotografie gdy jest opis a jeszcze inaczej jak jego brak,tą fotografie można odbierać dowolnie,z mojej strony jak i wybitnej modelki cel to dobra zabawa i ciekawe fotografie bez obrażania nikogo...

Kobieta....chyba każdy wie że gdyby nie kobiety,to nas by nie było? zastanawia mnie fakt dlaczego tak mało szacunku do nich jest i z roku na rok coraz mniej i to w naszej kulturze bo egzotyce to już nie wspomnę! Słyszałem wielokrotnie czy przypadkowo,czy w pracy,na ulicy i gdzie tylko spotkać można dwóch facetów że kobieta inaczej mówiąc w ich mniemaniu cyt : niunia,suczka,baba,zołza,cipa,fajna kurewka i wiele innych i mniej ciekawych zwrotów,,można powiedzieć że nie które kobiety sobie zasłużyły? może i tak....ale np bicie kobiet bo ktoś lubi,seks siłą wymuszony,po prostu tzw Mięso..a własne kobieta to coś więcej,ma serce,uczucia,marzenia.....i jest człowiekiem....także wielki szacunek za trud rodzenia dzieci! i jeszcze większy szacunek dla naszych mam za trud włożony w wychowanie...KOCHAM CIĘ MAMO<3
A więc fotografia? czasem ciężko coś przedstawić by było po naszej myśli,ale wiem ze zamiast tych kwiatów i krwi jakby był włożony krzyż to pewnie wielu by biło brawo,bo jakaś chora moda,trend ostatnio jest...: Jestem Ateistą jestem cool,nienawidzę kościoła to jestem zajebisty a gdy trwoga to do Boga,już nie jednego ateistę widziałem co przez 30/40 lat miał się na bakier z Bogiem a gdy zachorował na raka i gnił od środka fizycznie błagał by sprowadzić księdza..sporo by wymieniać.
Do wiary was i tak nie zmuszę...ja wierzę i jest mi dobrze nawet jestem szczęśliwy w trudnych chwilach i jest mi po prostu lżej,ale myślę że o szacunek do Kobiet każdy zadba???
To są tylko moje posklejane i nie równe wypociny i dyrdymały i nikt nie musi się z tym zgadzać..
Pozdrawiam
Artur Gołębski

Kiev88 - Wybitny Zamiennik?

sierpnia 24, 2016 0

System Kiev 88 powstał jako kontynuacja średnioformatowej lustrzanki jednoobiektywowej o nazwie Salut o wymiarach kadru 6 x 6 cm. Pierwsze Saluty wyposażone były w obiektyw standardowy Industar - 29 o ogniskowej 80 mm lub Mir 3 65 mm f/3,5.

Migawka szczelinowa o poziomym przebiegu zasłonek wykonana była z cienkiej blachy tytanowej i miała czasy otwarcia w zakresie 1/2 sekundy do 1/1000 sek. oraz czas B. Kamera miała samowyzwalacz, gniazdo do sychronizacji lampy błyskowej. Ostrość obrazu ustawiana była na matówce, ułatwiała to składana osłona. W wyposażeniu znajdowały się dwie wymienne kasety, istniała możliwość stosowania obiektywów wymiennych.

Kiev 88 jest średnioformatową lustrzanką jednoobiektywową z metalową migawką szczelinową z wymiennymi kasetami i możliwością stosowania obiektywów wymiennych. Dostępne są dwa modele - Kiev 88 i Kiev 88 TTL. Różnica między nimi polega na tym, że w pierwszym zestawie nie występuje celownik pryzmatyczny tylko składana osłona matówki. Standardowy zestaw Kieva 88 TTL składa się z korpusu, obiektywu Volna MC 80 mm f/2,8, celownika pryzmatycznego TTL i dwóch kaset wymiennych na format zdjęcia 6 x 6 cm. Ponadto w zestawie znajdują się: składana osłona matówki, dwa filtry (żółtozielony i UV) i kwadratowa osłona przeciwsłoneczna mocowana do obiektywu gwintem o średnicy równej średnicy filtrów. Całość mieści się w skórzanym kuferku.

BUDOWA APARATU

Korpus wykonany jest ze stopu metali lekkich w kształcie sześciokątnej kostki. Wewnątrz korpusu mieszczą się migawka, lustro, matówka oraz mechanizmy sterowania migawką i przysłoną obiektywu. Migawka szczelinowa o poziomym przebiegu roletek wykonana jest z blachy tytanowej, zakres czasów otwarcia 1/2 do 1/1000 sekundy oraz czas B. Czasy otwarcia realizowane są mechanicznie, wybór odpowiedniego czasu otwarcia migawki następuje przez obrót pierścienia umieszczonego na gałce naciągu migawki i przesuwu błony (z prawej strony korpusu).

Jest to świetna propozycja dla osób nie mających większego budżetu na oryginalne produkcje przy czym jak model jest zadbany oraz dbamy o niego posłuży nam wiele lat

Ja w komplecie mam jeszcze Wspomniany Kuferek,3 filtry kolorowe do fotografii czarno-białej,i 4 kasetki na film,w tym dwie NOWE zaplombowane z metką ;-)

Zrobiłem nim ze 130 Rolek i przy żadnej nie nałożył klatki,ani nie prześwietlił klatek,jest szczelny i niezawodny jak narazie..efekty są powalające dzięki obiektywowi Volna 85mm(Wolna)?

19 Sierpnia - Światowy dzień fotografii

sierpnia 19, 2016 1

Światowy Dzień Fotografii obchodzimy 19 sierpnia - ma to związek z rocznicą wynalezienia techniki dagerotypii. Wynalazcami dagerotypu byli Joseph Niépce i Louis Daguerre – ten ostatni ogłosił wynalazek po śmierci Niépce'a, w 1839 roku – i właśnie rok 1839 uważany jest za datę wynalezienia fotografii. Warto jednak wspomnieć iż to Niépce, w roku 1826 dokonał prawdziwej rewolucji: po raz pierwszy w dziejach utrwalił widziany ludzkim okiem obraz.
Wraz ze swoim wspólnikiem, Louis-Jacquesem Daguerre'em, Niépce rozwijał swój wynalazek – tym razem przy użyciu srebra. Po śmierci Niépce'a, jego współpracownik udoskonalił tę technologię: za pomocą płytki miedzianej pokrytej jodkiem srebra uzyskiwał obraz wywoływany następnie w oparach rtęci. Technika ta, oficjalnie ogłoszona przez Daguerre'a w 1839 roku, nazwana została od jego nazwiska dagerotypią i w kolejnych latach zyskała sobie olbrzymią popularność, przede wszystkim dlatego, że pozwalała na wykonywanie portretów.

O miejsce narodzin fotografii z Francją konkuruje… Brazylia

W 1832, na kilka lat przed wynalazkiem Daguerre'a (i wkrótce po Nicephore Niépce'u) w brazylijskim mieście Campinas wynalazca, artysta i człowiek renesansu – Hercules Florence opracował proces zbliżony do dagerotypii. Jego zamiarem było trwałe zarejestrowanie obrazów z camera obscura przy pomocy światłoczułego materiału – azotanu srebra. Prawdopodobnie to Florence jako pierwszy w historii użył też słowa „fotografia”! Jednak ponieważ to Francja, a nie daleka Brazylia była kulturalnym centrum świata w XIX wieku, o odkryciach Florence'a świat dowiedział się o wiele później.

W 1839 roku powstał pierwszy portret

© Robert Cornelius / Wikipedia

Był to właściwie autoportret: amerykański chemik Robert Cornelius sfotografował się sam. Na odwrocie dagerotypu widnieje podpis: „pierwszy portret wykonany przy pomocy światła”.

Pierwsze fotografie w Polsce wykonał prawdopodobnie Jędrzej Radwański

Fizyk z Kielc wykonał w 1839 roku dagerotypy przedstawiające kościół Wizytek i Pałac Kazimierzowski w Warszawie.

Pierwsza fotografia z lotu ptaka powstała w 1858 r.

Zdjęcie przedstawiało widok Paryża. Francuski fotograf, karykaturzysta i lotnik balonowy Nadar wykonał zdjęcie podczas lotu balonem.

Pierwsza fotografia kolorowa została wykonana w 1861 r.

© Tadeusz Rząca / Wikipedia

Jej autorem był fizyk James Maxwell, który przy użyciu trzech barwnych filtrów (czerwony, niebiecki, zielony) uwiecznił tartanową wstążkę. Ten proces był pod wieloma względami niedoskonały. Faktyczna fotografia kolorowa rozpoczęła się wraz z wynalazkiem autochromów opracowanych przez braci Lumiere (opatentowanych w roku 1907). Pierwsza polska fotografia kolorowa, autorstwa Tadeusza Rzący, przedstawiała krakowskie kwiaciarki.

Natomiast jeszcze jednym nestorem fotografii w Polsce był Jan Bułhak

Jan Bułhak, lata 40., fot. Karol Szczeciński / East News

(Culture.pl)

Jan Brunon Bułhak (ur. 6 października 1876 w Ostaszynie pod Nowogródkiem, zm. 4 lutego 1950 w Giżycku) – nestor polskiej fotografii; ojciec Janusza. Filozof i teoretyk fotografii. Założyciel Fotoklubu Wileńskiego (1927), a także współzałożyciel Fotoklubu Polskiego.
Był synem Walerego Antoniego Stanisława Bułhaka h. Syrokomla i Józefy Haciskiej h. Roch. Jego syn, urodzony w 1906 Janusz Bułhak, był kompozytorem i również fotografikiem.
Studiował filozofię na Uniwersytecie Jagiellońskim. Około roku 1905 otrzymał od żony pierwszy aparat fotograficzny i zajął się fotografią amatorską. Z namowy zaprzyjaźnionego malarza Ferdynanda Ruszczyca fotografia stała się jego głównym zajęciem. W roku 1912 uczył się fotografii w Dreźnie u Hugona Erfurtha. Po powrocie do Wilna zajął się zawodowo fotografią.
Od 1919 wykładał w Zakładzie Fotografii Artystycznej na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie.
Był przedstawicielem piktorializmu. Znany jest z wielu wspaniałych fotogramów. Twórca estetyki bułhakowskiej. W jego fotografiach widoczne są wpływy grafiki i malarstwa.
Wykonał fotograficzną dokumentację architektury Wilna, Warszawy, Krakowa, Grodna, Zamościa, Lublina, Kazimierza i innych miejscowości. W jego pracowni powstało 158 albumów poświęconych miastom i regionom II Rzeczypospolitej.
W lipcu 1944 roku, w czasie walk o Wilno spłonęła jego pracownia, a w niej 50 000 skatalogowanych negatywów, dotyczących głównie Wilna i Wileńszczyzny, ale też i wielu innych miast Polski oraz niektórych miast niemieckich. Niektóre z negatywów pochodziły z lat 1910-1915.
Po II wojnie światowej wraz z synem dokumentował zniszczenia wielu miast Polski. Zaczął od Wilna, którego zniszczenia bardzo przeżył, po przymusowym wysiedleniu w nowe granice Polski fotografował też inne miasta. Był współzałożycielem powstałego w 1947 Związku Polskich Artystów Fotografów. Jego legitymacja członkowska ZPAF miała numer 1.(Wikipedia)